Recht op antwoord : Artikel in De Knack op 22 november 2023

Artikel : 'Bewegingsmethodes voor kleuters al Bodymap zijn wél schadelijk' - H. Van Waelvelde

Dit artikel kan je lezen op de website van De Knack

Recht van Antwoord

Rechtop antwoord van Felix Hendrickx 

Aan journalist Jeroen de Preter. Artikel in Knack 22/11/23

Bewegingsmethodes voor kleuters als Bodymap zijn wél schadelijk’ – Hilde Van Waelvelde

Geachte Jeroen de Preter

 

1. In uw dialoog-artikel met Hilde Van Waelvelde heeft u te maken met een sterk bevooroordeelde gesprekpartner t.o.v. de Kritische OntwikkelingsBegeleiding volgens Hendrickx als mensvisie (KOBH). Dit blijkt duidelijk uit de zeer onterechte opname van de KOBH in de, in het artikel beoordeelde negatieve lijst van pseudowetenschappelijke schadelijk therapieën met bedrieglijke of onterechte wetenschappelijke basis en vooral met de agressieve persoonlijke afrekening in dit artikel. Ook: subjectieve gelijkstellende titel.

 

2. De KOBH integreert de therapeutische begeleiding in een verbindende integrale aanpak van de persoonlijkheid binnen het denkkader van de eigentijdse zeer invloedrijke dynamische systeemtheorie (D.S.T.).  

Dit krachtige zeer actuele verbindend wetenschappelijk paradigma, toegepast op de mens, integreert alle essentiële universele kenmerken van de mens, als complex organisme, dat zijn lichamelijkheid persoonlijk leeft en beleeft als een dynamisch systeem. De intrinsiek wederkerige beïnvloeding binnen het systeemcomponenten, sluit elke principiële en praktische tegenstelling uit tussen bv. motorisch oefenen, schools leren en ontwikkelen. De dynamische systeemvisie impliceert dat, als er een component zich inhoudelijk aanpast dan zorgt de systeemorganisatie ervoor dat alle andere componenten, en dus het gedrag en de competenties van het gedragssysteem, adequaat mee veranderen. 

 

3. Op basis hiervan stelt de KOBH dat een, oorzakelijk gerichte, gunstige therapeutische (epigenetisch echte) verandering in de motorische lichaamsorganisatie het hele systeem positief verandert. Dit wil niet zeggen dat er hierdoor definitieve specifieke probleemoplossingen geclaimd worden, maar wél, dat er een, zich breed manifesterende, verbetering van de algemene systeemwerking gebeurt, die, aannemelijk, ook een gunstige invloed heeft op de complexe oorzaken van leer- en ontwikkelingsproblemen. In principe geldt deze systemische redenering voor alle gedragsaspecten. Het rationeel consistent mensgericht systeemdenken leidt tot de logische conclusie, dat de KOBH het potentieel heeft om alle systeemproblemen gunstig, of ongunstig, te beïnvloeden. 

 

4. De vernietigende aanval ‘ad hominem’ op Felix Hendrickx is een opvallend zwaktebod, als het gaat om het objectief beoordelen van mijn wetenschappelijke diepgang. 

 

5.  Ik heb nooit de tijd gevonden om mijn doctoraat te behalen, omdat ik in het Sint Gerardus instituut voor spastische kinderen in Diepenbeek onverdeeld bezig was met het wetenschappelijk uitbouwen van mijn vernieuwende effectieve therapeutische begeleidingsmethode. Mijn succesvol werk in het therapeutisch veld van kinderen met spasticiteit werd opgemerkt door de universiteit van Leuven. Mijn werk werd beoordeeld als equivalent met een doctoraat. Op basis van deze kwalificatie werd ik benoemd als drievoudig vaktitularis, gedurende 21 jaar (tot mijn emeritaat, 5/12/97). Al die tijd werd ik aan de universiteit aangesproken als ’professor’, ook fungeerde ik als legitieme professor-promotor van een 80-tal wetenschappelijke licentiaatsverhandelingen. Is deze aanspreektitel ‘professor’, zonder de kwalificatie Dr., dan een onterechte verwijzing naar mijn bijzondere universitaire loopbaan?

 

6. De denigrerende vernietigende beoordeling van ‘mijn verhaal’ als ‘vaag’, ‘warrig’ en ‘een ‘samenraapsel’ van al dan niet verouderde theorieën (Mesker) is een onvoorstelbaar bevooroordeelde en ongeverifieerde uitspraak, een wetenschapper onwaardig. In de meest gunstige interpretatie is dit een uitdrukkelijke negatieve beoordeling, die duidelijk aantoont dat niets van de heldere, expliciet verwoorde, dynamische systeem-essenties van de KOBH-mensvisie tot haar doorgedrongen is. Of, erger, dat ze de wetenschappelijke confrontatie met ons gedachtegoed bewust weigert aan te gaan (aanval is de beste verdediging. O.a. ter verdediging van haar foute bewering dat 'pseudowetenschappelijke gefundeerde' motorische oefeningen wél schadelijk zijn voor kleuters. Ik zie deze onvoorzichtige expliciete uitspraak als een, dubbelzinnige, oppervlakkige en veralgemeende persoonlijke mening, zonder enige wetenschappelijke noch ervaringsbasis.

 

7. “Hij heeft nooit een tekst op papier gezet” is een frappante leugen of een ongeverifieerd ‘meehuilen met de wolven in het (vertrouwde) bos’. 

De theoretische kern van mijn begeleidingsmethode, het biologisch natuurlijk verband tussen ‘motoriek’ en ‘cognitie’ heb ik uitvoerig en kritisch geanalyseerd in het Wetenschappelijk Tijdschrift ‘Hermes’ van het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding. Een eerste deel, tegen de toenmalige tijdsgeest ingaande, publicatie ‘Motoriek en Cognitie I: een kennistheoretische analyse’, verscheen in het ‘Liber Amicorum’ ter ere van Professor Emeritus Dr. M. Ostyn, voorzitter van het sportinstituut (1990).[1]

 

8. In het tweede deel van dat artikel in ‘Hermes’ presenteerde ik expliciet en gedetailleerd een overzichtelijk visueel schema van een functioneel structuurmodel van het gedragssysteem: ‘de tetraëder’ [2] . Dit universeel vooruitstrevend dynamisch systeemmodel dat, ver vooruit lopend op het toenmalige vanzelfsprekende mainstream-overtuiging, vormt nu nog steeds het frisse, verklarende en inspirerend verbindingsmodel van de KOBH-visie. Een opvallend operationeel kenmerk van dit universeel mensmodel is, dat het zich ook perfect leent voor gedetailleerde individuele invulling, zodat het fungeert als een betrouwbaar en handig referentiemodel voor verantwoorde probleemanalyse en rele-vante therapeutische begeleiding. Beide originele teksten zijn integraal beschikbaar op onze website VKOH.be. Eerdere relevante publicaties [3] [4] [5]


9.
‘… een samenraapsel van al dan niet verouderde theorieën’. Eerst. De verwijzing naar verwantschap met de Meskertherapie is niet correct. Wij gebruiken wél de door Mesker voor onze visie, goedgekozen originele beschrijvende metafoor van slurfmotoriek, maar in een totaal verschillende persoonlijk-lichamelijke verklaringscontext. Vervolgens, Bij de zorgvuldige geleidelijke constructie van de essentiële kenmerken van mijn mensvisie heb ik, tijdens mijn diepgaande, brede en gedifferentieerde literatuurstudie, altijd gezocht naar verklarende essentiële mensgerichte convergerende en samenhangende inzichten, concepten en conclusies van relevante wetenschappers en denkers. Getoetst aan de therapeutische observatie en praktijk, heb ik die basisinzichten voorgesteld in een overzichtelijk coherent model van het menselijk gedragssysteem: ‘het tetraëdermodel’.  

 

10. Toch erkent Van Waelvelde dat ik veel invloed heb gehad op therapeuten van haar generatie. Tijdens mijn universitaire colleges heb ik nooit het doorgeven van persoonlijke lesnota’s, zoals zij beweert, verboden. Ik wenste net het omgekeerde: maximale verspreiding van mijn vernieuwende inzichten. Hoe was mijn langdurige belangrijke invloed op generaties therapeuten te verklaren zonder heldere rationele fundering van de werkzaamheid van mijn therapeutische technieken, die vaak tot therapeutische winst leiden?

 

11. Suggestie: als de verfijnde hedendaagse versie van dit dynamisch tetraëdermodel (schema op onze website) wetenschappelijk onderuit gehaald wordt, dan verliest ook onze KOBH-mensvisie zijn wetenschappelijke fundering. Ga dus maar aan de slag!                    

 

Felix Hendrickx, grondlegger van de KOBH

 

 

[1]. F.J.P. Hendrickx. 1990. „Motoriek en Cognitie I. Een kennistheoretische analyse”. Hermes 21(2-3). 577-595.  In Liber Amicorum, Prof. Dr. M. Ostyn.‘. „Wetenschap in beweging “; eds: J. Ghesquiere & J. Tolleneer. KULeuven, Instituut voor Lichamelijke Opleiding. Tervuurse Vest, 101, Heverlee.

 

[2] . F.J.P. Hendrickx. 1990. „ Motoriek en Cognitie II: een functionele structuuranalyse”. Hermes (Leuven) XXI (4). 829-856.

[3] . F.J.P. Hendrickx. 1983. ‘Kritische OntwikkelingsBegeleiding van Leergestoorde Kinderen’. In Godijns R. & Loncke  F (eds). ‘Leerproces en Taalverwerving bij Kinderen’.  Acco. Leuven.

[4] . F.J.P. Hendrickx.1986. ‘Observatie van het Praktognostisch Functioneren bij het Leergestoorde Kind’. In Van Coppenolle H. & Simons J. (eds). ‘Van Observatie naar Psychomotorische Therapie’. Leuven Acco.

 

[5] . F.J.P. Hendrickx. 1987. ‘Falling of Elderly Persons: a Dysfunction of he Human Behavior System’. Proceedings of WHO Conference in Leuven.